Froebel
Friedrich Fröbel
Nazwa grupy FRÖBEL pochodzi od nazwiska Friedricha Wilhelma Augusta Fröbla (1782-1852), który uważany jest za ojca wychowania przedszkolnego.
Jego celem wychowawczym był dojrzały człowiek, a realizację tego celu chciał osiągnąć całkowicie i zgodnie z potrzebami dziecka poprzez partnerstwo z rodzicami.
Friedrich Wilhelm Froebel jest nazywany prorokiem i ojcem nowożytnego wychowania przedszkolnego. Był to niemiecki pedagog, architekt i miłośnik przyrody. Jest znany przede wszystkim jako twórca tzw. „ogródków dziecięcych”, czyli instytucji wychowawczych dla dzieci 3-6-letnich, w których wprowadzał autorski system metodyczny, oparty na zabawowej i zajęciowej samodzielności i aktywności dziecięcej.
Friedrich Froebel zainicjował w państwie pruskim, które nie tolerowało instytucji wychowujących dzieci w duchu samodzielności myślenia i poszanowania ludzi, zreformowany typ placówki edukacyjnej dla najmłodszych, określanej mianem ogrodu dziecięcego (Kindergarten). Chciał, aby dzieci czuły się w nim jak rośliny troskliwie pielęgnowane przez ogrodnika wychowawcę i od najmłodszych lat uczyły się tam samodzielności myślenia oraz umiejętności współżycia z ludźmi. Niestety (na rok przed jego śmiercią) przedszkola te zostały zakazane w państwie pruskim.
Myśl pedagogiczna Froebla:
- 1. Uznawany za twórcę teorii wychowania przedszkolnego
- 2. Uznał ze podstawową forma aktywności dziecka jest zabawa, która powinna być odpowiednio zorganizowana
- 3. Zaproponował odpowiednie przedmioty, które nazwał darami, służące do rozwijania wszechstronnej osobowości dziecka, odpowiednie dla trzech okresów przedszkolnych (okres kuli, walca i sześcianu). W pierwszym okresie dzieci otrzymują piłkę jako kulę, w drugim walec, a w trzecim klocki o kształcie sześcianu.
- 4. W organizowanych przez siebie tzw. „ogródkach dziecięcych” (kindergarden) uwzględnił podstawowe zasady dydaktyczne – poglądowości, aktywności, dostępności, systematyczności, logicznej kolejności.
- 5. Opracował metodykę wychowania przedszkolnego (metody, formy, środki).
- 6. Kładł nacisk na wszechstronny i harmonijny rozwój umysłowy, moralny i fizyczny, zgodny z indywidualnymi cechami dziecka.
- 7. Opracował projekt kształcenia nauczyciela.
- 8. Uznał wychowanie przedszkolne za integralną część kształcenia ogólnego. Każde dziecko powinno zaczynać od przedszkola.
Dary – specjalnie przygotowany zestaw środków dydaktycznych. Miały one różny kształt i służyły różnym celom. Według Froebla materiały do zabawy dostarcza dziecku przyroda i człowiek. Podkreślał on ważną rolę dorosłego w wyborze odpowiednich zabawek dla dzieci – muszą to być przedmioty kształcące i rozwijające, a nie przypadkowe i niesłużące jego rozwojowi. Właśnie dlatego te właściwe zabawki nazywał „darami”. Dar to coś cennego, o co trzeba się troszczyć i szanować. Nazwa podkreśla, że proponowane zabawki są czymś wyjątkowym, co dorosły przekazuje dziecku.
Froebel jako miłośnik przyrody podkreślał, że wiele wartościowych materiałów do zabaw można znaleźć w przyrodzie (dary natury – np. piasek, glina, woda, kamienie). To czego nie można odnaleźć w naturze postanowił podarować dzieciom w postaci specjalnego materiału dydaktycznego, którym były przede wszystkim drewniane klocki w kształcie sześcianów, walców, kul.
Obecnie zestaw darów wg koncepcji Froebla obejmuje: wełniane piłeczki, drewniane klocki w kształcie sześcianów, walców, graniastosłupów, mozaiki, patyczki i pierścienie, punkty ułożone w zestawy i umieszczone w drewnianych pudełkach.
Praca według koncepcji F. Froebla nie wymaga zakupienia kompletu darów. Praca i zabawa może opierać się o wspomniane dary natury, a gotowe zestawy darów można zastąpić innymi drewnianymi klockami. „Naśladujcie myśl, nie zaś formę” – mówił sam Froebel. Nie materiał jest najważniejszy, ale sposób myślenia, działania i pracy z dziećmi.
Wykorzystanie darów w codziennej pracy przynosi wiele korzyści: umożliwia ćwiczenie wszystkich zmysłów, rozwijanie sprawności manualnej, koncentracji, koordynacji wzrokowo-ruchowej, pobudza wyobraźnię i myślenie twórcze. Materiał Froebla pozwala kształtować u dzieci różnorodne pojęcia matematyczne, czasami wykraczające poza ramy podstawy programowej, np. ułamki, pojęcia geometryczne. Bardzo ważnym aspektem jest skupienie dzieci podczas pracy z darami i ich wyciszenie. Zabawa z darami uczy dzieci odpowiedzialności i szacunku do powierzonych im przedmiotów – jest to niezwykle ważne w dzisiejszym świecie często jednorazowych zabawek.
„Dzieci i zegarki nie mogą być stale nakręcane. Trzeba im też dać czas na chodzenie”.
Ta myśl F. Froebla pokazuje nam jak ważne jest dawanie dzieciom czasu na zabawę swobodną, według ich pomysłu. Nie możemy organizować dzieciom każdej minuty ich dnia: cały czas narzucając rodzaje zabaw, dając do ręki kolorowe „wspaniałe” zabawki, czy wreszcie zapisując dziecko na coraz to nowsze zajęcia dodatkowe. Niestety współczesny świat zdaje się zapominać o tym, że dziecko bawiąc się wcale nie marnuje czasu. To właśnie wtedy dziecko rozwija wyobraźnię, kreatywność, relacje społeczne i wiele, wiele innych obszarów. Widząc jak świat cały czas pędzi, jak bardzo moje dzieciństwo różni się od dzieciństwa przedszkolaków, zadajemy sobie pytanie: do czego to wszystko zmierza? Dlatego tak bardzo interesujemy się ideą pedagogiki F. Froebla, w której najważniejszą zasadą jest właśnie swobodna zabawa dziecka.
"Przedszkole to ogródek, w którym rosnące rośliny to dzieci,
a nauczyciel jest ogrodnikiem dbającym i pielęgnującym ich rozwój".
O metodzie przeczytamy na stronie http://www.froebel.pl/program/f-froebel.html