Święta Bożego Narodzenia nierozerwalnie kojarzą się z choinką. W wielu kulturach drzewo, zwłaszcza iglaste, jest uważane za symbol życia i odradzania się. Jako drzewko bożonarodzeniowe pojawiło się w XVI wieku. Tradycja choinek narodziła się w Alzacji. Początkowo były wieszane pod sufitem, czubkiem do dołu. W XIX wieku choinka spopularyzowana została w Anglii i Francji, a potem w krajach Europy Południowej. Stała się w Europie najbardziej rozpoznawanym symbolem świąt Bożego Narodzenia.
Do Polski przenieśli ją niemieccy protestanci na przełomie XVIII i XIX wieku w większości wypierając tradycyjną polską ozdobę, jaką była podłaźniczka czy jemioła oraz popularny od XIII w. żłóbek, oraz zastępując znacznie starszy, słowiański zwyczaj dekorowania snopu zboża.
Dawnymi tradycyjnymi zdobieniami choinkowymi były ciastka, pierniczki, orzechy, małe czerwone tzw. rajskie jabłuszka, własnoręcznie wykonywane w czasie adwentu ozdoby z bibuły, kolorowych papierów, piórek, wydmuszek, słomy i źdźbeł traw, kłosów zbóż itp. W większości krajów drzewko ubiera wspólnie cała rodzina w dzień wigilijny. My w grupie M1 ubraliśmy choinkę ostatniego dnia pobytu w sali. To jednak niezwykła choinka. Przyniósł nam ją tatuś Antosia wraz z listem. Okazuje się, że nasze drzewko było prezentem dla dziadzia Antosia od cioci i zostało zakupione w Nowym Yorku. Potem płynęło statkiem aż dotarło na nasze wybrzeże i tirem zostało dostarczone do właściciela. Teraz stoi w naszej sali. To ono już ubrane. Swoje choinki pokazali nam już: Antoś z Basią, Zosia z Jasiem, Hania z Asią, Zosia, Wiktoria, Julek. A wasze choinki? Bardzo ważna jest też szopka. Mamy ją w sali. Hania pokazuje nam swoją.
